27-29 . 07 . 2013
Khao Sok trip w/ ICT friends
Khao Sok trip w/ ICT friends
The last trip w/ uni friends before leaving to UK
(มีความสุขมากกก แต่เพิ่งอัพ 555)
.
.
ทริปนี้จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้ ถ้าแอร์เอเซียไม่มีโปร
ขอขอบคุณติรกร ผู้มีความสามารถในการติดตามโปรระดับเซียน
ทำให้พวกเราทั้งหมดได้ไปเที่ยวสุราษฎร์ในราคาไปกลับคนละแค่พันกว่าบาท
และทำให้ทริปเขาสกในฝันได้เกิดขึ้นจริงก่อนที่เราจะไปเรียน
ทริปนี้ มีผู้ร่วมทริปทั้งหมด 8 คน ล้วนเป็นหน้าเดิมทั้งสิ้น
(ตามภาพในรถบัส Air Asia ด้านล่าง)
เนื่องจาก 8 คนนี้คงเป็นพวกใจง่ายที่สุดแล้ว
โปรออกปั๊บ ชวนปุ๊บ จองป๊าดดด
ทริปนี้จึงเกิดขึ้นจากการตัดสินใจเพียงฉับพลันของพวกเรา ณ จุดนั้น
ซึ่่งจำได้ว่า ตอนนั้นเป็นเวลางานด้วย 5555
.
.
ส่วนเรื่องการเตรียมตัวนั้น ทริปนี้ไม่ต้องเตรียมไรให้มากมาย
เพราะจองทัวร์ตลอดทริปจากงานไทยเที่ยวไทย
ด้วยราคาแพคเกจทัวร์แพงหู่ฉี่
ตกคนละ 4 พันกว่าบาท (ไม่รวมค่าเครื่องบินนะ)
ต่อรองแทบตาย ยังไงเค้าก้อไม่ยอมลดให้
บอกจะแถมเป็นแพคเกจทัวร์แทน ที่ซึ่งสุดท้ายก็ไม่ได้แถม
ตรงจุดนี้แอบนอยนิดหน่อย แต่ก็ลืมๆมันไปเถอะ
.
.
คืนก่อนหน้านั้น ไปทำไรมา จำไม่ค่อยได้
แต่ที่แน่ๆรู้ว่ากลับดึก ช่วงเวลาบนเครื่องบิน จึงใช้ไปกับการนอนแบบไม่ต้องสืบ
หลับตั้งแต่เครื่องยังไม่ขึ้น จนเครื่องลงยังไม่ค่อยอยากจะตื่น
ไปถึงมีรถตู้ของบริษัททัวร์มารับ ก็หลับต่อ
มาตื่นอีกที ก็ตอนกิน นี่แหละเวลาที่รอคอย
อาหารมื้อแรกที่สุราษฏร์ ร้านอะไรไม่รู้ แต่อาหารอร่อยดี
ชอบปลาคลุกขมิ้นทอด กับไข่เจียว ปลื้มสุด
.
.
จากนั้น ก็ตรงไปเข้าที่พัก
คืนแรกของเราพักที่ รีสอร์ทในฝัน ภูผาและลำธาร
รีสอร์ทสวยตามคำเล่าลือ (ของพี่เล็ก) จริงๆ
ยิ่งตอนเช้าๆ ตื่นมาดูหมอก มันชิวมากกก มันชิวมากกกจิงๆ
อยากนอนอยู่ตรงนั้น เผาเวลาทิ้งซักวันคงจะดี
ส่วนตอนกลางคืน ลงไปเล่นน้ำในสระ สบ๊ายยสบายย
แหงนหน้าขึ้นมองฟ้า ดาวเต็มฟ้า สวยมากจิงๆ
ห้องพักก็สวย และนอนหลับสบายดี ไม่มีปัญหาอะไร
แต่ยุ้ยมีปันหานิสนึง ตรงห้องน้ำ outdoor ต้องเผชิญกับจิ้งจกและแมลงนิดหน่อย
แต่ห้องน้ำเค้าก้อทำสวยดีนะ
สรุปรวมๆได้เลยว่าปลื้ม
.
.
พอเข้าถึงห้องพัก เจอวิวภูเขา
กิจกรรมแรกที่ทำของสมาชิกช่างกล้องทริปเรา
คือการถ่ายรูป และกล้องถ่ายภาพหมู่
ภาพด้านล่างนี้ จึงเป็นภาพที่เราสามารถพบเห็นได้เรื่อยๆ ตลอดทริป
ถ้าไม่มีบุคคล 2 ท่านตามภาพ พวกเราจะไม่มีรูปรวมเยอะขนาดนี้
((ส่วนหนึ่งเป็นเพราะกล้อง และรีโมต มันค่อนข้างจะไม่ได้ดั่งใจ
กว่าจะได้รูปที่พอใจ ครบทั้ง 2 กล้อง ต้องถ่ายกันเกือบล้านรูป .. . ก้อเว่อร์ไป))
ส่วนไอ้ 2 คนข้างล่างนี้ ไม่ช่วยเค้า
แถมยังป่วน โดยการเทสรีโมตระยะใกล้
และทำหน้าระรื่นใส่กล้อง มันคงไม่คิดว่าจะมีใครเอามาลง
แต่กุเห็นและหมั่นไส้ ขอลงซ้ำอีกทีละกัน
รูปรวมมีหลาย Act จริงๆนะ ไม่ได้โม้ 55555555
เลยเอาวิวนี้มาโชว์อีกรูป : )
.
.
หลังจากถ่ายรูปเดี่ยวรูปหมู่ เพื่อเป็นการยืนยันว่าเรามาถึงแล้ว
ก็ถึงเวลาไป ล่องแคนนูในแม่น้ำแถวๆนั้น ชมธรรมชาติที่นี่ที่ยังอุดมสมบูรณ์มากอยู่
ถามใคร ใครก้อบอกว่าไม่เปียก
ก็ไม่มีใครเปลี่ยนชุด กะว่าพร้อมถ่ายรูปเต็มที่
ข้าก็จัดเสื้อขาวไปพายเรือเลย เพิ่งซื้อด้วย ใส่ครั้งแรกเลยประเด็น
แล้วไง สุดท้ายก็มีเรื่องให้เปียกจนได้
อยากจะเบลอ ขาอันใหญ่โตมโหฬารซะจริงๆ :(
กลับมาประเด็น เปียก
หลังจากล่องแม่น้ำไปเรื่อยยยๆ น้ำมันก็ไหลเอื่อยๆ
ไม่ค่อยได้มีจุดให้ตื่นเต้นแบบน้ำแรงๆ เหมือนตอนแก่งกระจาน
แถมน้ำก็ไม่ค่อยใส คนพายเรือบอกว่า ฝนตกหนักหลายวัน
น้ำเลยขุ่นเพราะมันชะหน้าดินลงมา
พอถึงจุดนึง .. มองไปข้างหน้า เห็นเรือจอดอยู่หลายลำ
มีคนโหนเชือก ขอให้จินตนาการถึงทาร์ซาน
คนท้องถิ่น เค้าโหนตีลังกากันได้แบบนั้นเลย
กรุ๊ปก่อนหน้าเราเค้าก็ดูเล่นกันสนุกสนาน
ไอ้เรา ก็อยากลองเล่นบ้าง แต่สองจิตสองใจ ชุดนี้ไม่พร้อมเปียก
ลังเลๆๆ จนคนพายเรือพูดว่า ไม่เล่นเหมือนมาไม่ถึง
เท่านั้นล่ะ ไม่สนมันละ เสื้อใหม่ ต้องเล่นละจุดนี้
แต่พอลงจากเรือเท่านั้นล่ะ
ร่างกายปะทะความหนาวแบบ max หนาวสั่นแบบไม่ได้เตรียมใจ
ปีนขึ้นไปถึงจุดโหนตัว
คนดูแลที่อยู่บนนั้นถามว่า ขึ้นมาสูงนี่กล้ากระโดดเหรอ?!?
ไอ้เราก้อชอค อ่าว ไม่ต้องขึ้นมาสูงขนาดนี้ก็ได้เหรอ
ก้อถามว่า แล้วพี่ผู้หญิงคนเมื่อกี้ล่ะ
เค้าบอกว่า พี่เค้าโหนตัวจากบันได สูงแค่ครึ่งนึงจากจุดนั้น
ชอคเลยคับงานนี้ แต่ผมผ่านค่ายลูกเสือมาแล้ว แค่นี้จิ๊บๆ โดดหอยังลงมาได้ แค่นี้เด็กๆ
หลังจากเห็นตัวอย่างหลายคน
เค้าเอามือโหน และเท้าคีบปมเชือก
เค้าสามารถแกว่งตัว ไปมาได้หลายรอบ ก่อนโดดลงน้ำ
แต่พอถึงตาเรา คนดูแลบอกไม่ต้องคีบ เอามือโหนอย่างเดียว
แล้วไงละคับ !!
ร่วงสิคับ แขนมันจะมีแรงรับน้ำหนักทั้งตัวได้ไง
ไม่ใช่นักกล้ามนะคับ !!
ช่วงเวลาไม่กี่วิ หลังจากตัดสินใจโดด
แขนก้อรับน้ำหนักไม่ไหว มือก็อรูดเชือกลงมา . . เจ็บ
ปล่อยดีกว่า . .. กรี๊ดดด . .. ตูม
ไม่ใช่แค่เราคนเดียว แต่ บุริน ริด ต้น ก็ร่วมชะตากรรมกับเราด้วย
ย้อนไปดูคลิปที่ยุ้ยถ่ายไว้กี่ที ก็ยังขำอยู่เลย
แต่ที่น่าสงสารสุด ก็คงจะเป็นต้น เพราะดันไปเอาขาหนีบ
ย้ำ ไม่ใช้เอาเท้าคีบ ><"
ตอนร่วง เลยได้รูดเชือกลงมาทั้งตัว กางเกงขาดยาวเกือบแยกเป็น 2 ซีก
พี่ล่ะเจ็บแทนน้องจิงๆ แค่มือพี่รูดนิดเดียวก็แสบแล้ว
แต่มันยังมีหน้าอวดความแข็งแรง
ก็ช่างเถอะ สมน้ำหน้า ตามบายละกัน 555555
.
.
ขอจบตอนแรกที่ตรงนี้
ตอนกลางคืนคงไม่ต้องเล่าว่าทำอะไร
กิจกรรมหมู่ช่วงกลางคืนมันก็มีอยู่ไม่กี่อย่าง
ตอนแรกก็ไม่ได้คิดจะแบ่ง part
แต่ตอนนี้ง่วงละ วันที่สองไว้ค่อยว่ากันวันหลังละกัน
เมื่อไหร่ไม่ขี้เกียจจะมาอัพต่อ
บาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น